Για την Μ.....

Πόσο καιρό σε γνωρίζω? Μία ώρα ?Μια μέρα ? Μια ζωή?

Ναι!!! Νομίζω πως είναι σαν να σε ξέρω μια ζωή.

Ακόμα και αν αυτό το πέρασμα μας στον κόσμο είναι τόσο σύντομο κι αφού η ζωή είναι τόσο μικρή ,εμείς πρέπει να τη ζούμε όσο μπορούμε. Σαν να μην πρόκειται να αντικρύσουμε το φως του ήλιου αύριο. Σωστά?

Κι εσύ το ξέρεις καλύτερα από μένα.

Έτσι ένα βράδυ ,από αυτά τα ζόρικα ,που δεν περνάνε με τίποτα ,που η μοναξιά είναι αφόρητη ,συναντηθήκαμε κάπου ,τόσο μακριά κι όμως τόσο κοντά και ανοίξαμε τις ψυχές μας η μία στην άλλη . Και τα είπαμε σχεδόν όλα ,λες και το αύριο δεν θα ερχόταν ποτέ.

Περίεργη γνωριμία ,από αυτές που διατηρούν τη γοητεία τους ,όταν θα έχεις να θυμάσαι ,γιατί η ζωή σε κάνει να χάνεσαι χωρίς να το θες .

Δεν βρεθήκαμε σε παρέα κοινή να γνωριστούμε, δεν ήμασταν συμμαθήτριες να βρεθούμε μετά από χρόνια, δεν έχουμε τίποτα κοινό. Εκτός από ένα …..τη μουσική. Αυτή τη μικρή θεά ,που μπορεί ακόμα να ενώνει και να χωρίζει καρδιές ,να σε κάνει να κλαις και να γελάς παράλληλα.

Αυτό σε κράτησε μου είπες και εκεί επάνω «πάτησα» ,για να σε μάθω καλύτερα.

Με τα ίδια τραγούδια που ακούγαμε θυμηθήκαμε τα καλά ,τα άσχημα ,τα αστεία και τα ταξίδια που δεν κάναμε γιατί λυγίσαμε στα θέλω μας.

Τώρα θα τα άλλαζες όλα μου είπες ,τώρα θα τα άλλαζα κι εγώ σου απάντησα.

Αφού μπορείς εσύ ,τολμάω να σε ακολουθήσω. Γιατί αύριο είναι μια άλλη μέρα ,δεν ξέρω όμως αν θα είμαι παρούσα να τη δω.

Δεν θέλω να σε ξαναδώ στο σκοτεινό δωμάτιο που κλείνεσαι.. Καλό είναι και το φως, βγες να το δεις ,να φωτίσει την ψυχή σου.

Ετοιμάζεις ταξίδι για πάρτη σου ,το ξέρω πως θα περάσεις καλά . Θα ακούσεις μουσικές που μας γυρνάνε στα παλιά. Και όταν αρχίσει η μελωδία του "Έλα πάρε με"

,σκέψου μια φευγάτη ξανθιά ,κάπου πολύ μακριά σου ,που όταν το ακούει βουρκώνει.

Δεν θα σε αφήσω μόνη σου ποτέ. Μαζί στα δύσκολα ,μαζί και στα εύκολα.

Το επόμενο τραγούδι παίζει για σένα

Φιλιά ….ΦΙΛΗ!!!