Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Το καλοκαιράκι.....


Αθάνατο ελληνικό καλοκαίρι!!!!

Με τις δαντελωτές ακτές σου ...
τις καταγάλανες θάλασσες...
τα δροσερά νερά...
τις αναπαυτικές ξαπλώστρες ...
τα απίστευτα beach bar ...
τα πολύχρωμα ποτά ...
τη Reggae μουσική στο διαπασών..
τη μυρωδιά από λάδι καρύδα...
τα ψάθινα καπελάκια ....
τα φιδίσια κορμιά ...
τα γυμνασμένα μπράτσα..
τους πέτρινους κοιλιακούς ...
τα ανύπαρκτα μαγιό...
τα απαράδεκτα προλητικά στρινγκάκια...
τα καλυμένα λάγνα βλέμματα....
το φλέρτ με τον ήλιο ...
τα χωρίς ανάσα μακροβούτια ...

το φως του δειλινού ...
το μπλε που παίρνει να σκουραίνει ...

Οι υποσχέσεις που δεν τηρούνται ,αλλά ξεγελιούνται μέσα στις σφιχτές αγκαλιές...

Στο τσιγάρο που καπνίζετε μαζί ...
Στον έρωτα πάνω στην άμμο .....
Στους όρκους που θα χαθούν μόλις χαράξει

Στη νοσταλγία του πιο όμορφου ηλιοβασιλέματος.

Αχ!!!!

Πηρα άδεια επιτέλους ,από τη σημαία ,από τα βαρετά αφεντικά και κυρίως από τον εαυτό μου.

Καλό καλοκαίρι αλάνια μου .
Να είναι τόσο όμορφο και τόσο ερωτικό που να μην αντέχεται.
Να γυρίσετε από τις διακοπές (εύχομαι να πάτε όλοι) και να έχουμε να λέμε , με μουσική υπόκρουση τα τραγούδια που ακούγαμε ΜΟΝΟ εκεί.
Και όσοι δεν θα φύγουνε μην ξεχνάτε πως ........


..... Καλακαίρι είναι ,θα περάσει.!!!!!!!!




Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Un ano amor!!!

Πέρασε αισίως ένας χρόνος που βρίσκομαι στον κόσμο των blog.
Κάτι που εκείνο το ξημέρωμα της Τετάρτης δεν είχα φανταστεί και που δεν περίμενα να πάρει σάρκα και οστά.
Ξεκίνησε για πλάκα ,από μια πρόταση για ένα κείμενο όπου το δώρο θα ήταν το στήσιμο ενός blog.

To blog δεν το είδα ποτέ ,αλλά "γεννήθηκε" αυτό ,έτσι ξαφνικά και απρόσμενα.

Λίγο πριν χαράξει ,παίζοντας με τις λέξεις ,ανταλάσσοντας ιδέες και προτάσεις μέσω ενός κινητού τηλεφώνου ,εγώ εκεί και ο δημιουργός έτη φωτός μακριά ως είθισται!

-" Θέλεις να σου φτιάξω ένα blog? Θα είναι πολύ όμορφο και θα είναι ΔΙΚΟ σου.
Θα γράφεις ό,τι θες και θα προσθέσουμε διάφορα gadgets ,μουσική ...θα δεις ,θα δεις ...πάω να το κάνω ,εσύ σκέψου τίτλο."

"Πλάκα κάνει ",σκέφτηκα ,αλλά ψηνόμουνα κιόλας με την ιδέα να έχω κάτι ολοδικό μου και να εκθέτω τις ασυνάρτητες σκέψεις μου σε ένα πληκτρολόγιο.

_" Λοιπόν ,βρήκες τίτλο?"
_ " Θέλω κάτι με φωτιά ...on fire ίσως?

_ " Αυτό υπάρχει ,σκέψου κάτι άλλο ..."

Δεν το παίδεψα και πολύ ,τι ζυγός θα ήμουνα αν δεν τιμούσα τον πλανήτη μου?

_" Venus on fire!!!!"

_ " Αυτό είναι ....πάω να βρω template και σε ξαναπαίρνω ,στο μεταξύ βρες ένα κείμενο, και φωτογραφία για το προφίλ να βάλουμε και ΜΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑΖΕΙΣ"

Ούτε και κατάλαβα τι έψαχνε να βρει ,με το μυαλό νυσταγμένο να πρέπει να εκτελέσει εντολές ,δεν με έπαιρνε να διαμαρτυρηθώ έντονα.
Άναψα τσιγάρο ,κοίταξα το ρολόι ,περασμένες 3 κι εγώ να συντάσσω ,να γράφω ,να ψάχνω και να σβήνω.
Με τα χίλια ζόρια έγραψα αυτό που βλέπετε όλοι σας.
Μην τα πολυλογώ ,μέχρι τις 5 το πρωί το blog ήταν έτοιμο .
Δεν νομίζω πως υπήρξα πιο ευτυχισμένη εκείνη τη δεδομένη στιγμή ,χωρίς όμως να συνειδητοποιήσω την ευθύνη που αναλάμβανα.
Την άλλη μέρα βέβαια μετά από ένα κουβά καφέ τρομοκρατήθηκα.
_ " Τι θα γράφω? Ποιος θα τα βλέπει? Ποιον ενδιαφέρουν οι απόψεις μου ? Ποιος θα γίνει ανανγώστης σε ένα blog χωρίς ένα κοινωνικό θέμα?"

Άγχος και γκρίνια.
Ο καλός Δίας όμως μπορεί να κάνει ασύστολο σεξ ,αλλά μεριμνεί και για μας τους κοινούς θνητούς.
Έτσι σιγά σιγά έγραφα ό,τι με "έκαιγε" , πότε με αλήθεια ,πότε με φαντασία , πότε με ό,τι με έκανε να γελάω , ή να προβληματίζομαι ,με παραξένευε και με ενθουσίαζε.
Σε καμμία περίπτωση δεν πίστευα πως σήμερα θα μετράω 100 και κάτι αναγνώστες ,80 αναρτήσεις ,φιλίες που δεν τις φαντάστηκα ,συναντήσεις που δεν έμειναν στα όνειρα ,αλλά
πραγματοποιήθηκαν.
Θέλω να σας ευχαριστήσω έναν έναν , με κίνδυνο βέβαια αυτή η ανάρτηση εκτός από μακροσκελής ,να είναι και κουραστική . Δεν γίνεται αλλιώς όμως.

Πρώτα πρώτα την αγαπημένη μου Artanis που ήταν από τις πρώτες μου αναγνώστριες και σχολιάστριες.
Τη Nelli Nezi μου, τον καλό μου φίλο Nobi , την καταπληκτική ομάδα του keep on blogging ..Skouliki ,Maroulaki, Kitsos Mitsos ,που όσες φορές τους ζήτησα βοήθεια ,έσπευσαν και αδιαμαρτύρητα στις όποιες απορίες μου να μου βρούνε λύση.
Στην αγαπημένη μου Margo , με τις καταπληκτικές μουσικές της και τις πανέμορφες αναρτήσεις της ,στην γλυκιά μου Estella,την Libertas , την next day ή αλλιώς Διαμαντένια μου που πολλές φορές οι μουσικές μας αναρτήσεις συνέπεσαν και με έκαναν ακόμα πιο χαρούμενη.Την πολύ γλυκιά Dreamy cloud, την ταξιδιάρα ψυχή Kai allora .
Στην λατρεμένη Creep ,με το μοναδικό της στυλ γραφής, τον εξαίρετο Skroutzako . Από τους πιο ευγενικούς blogger ,πάντα με ένα καλό σχόλιο για όλους.
Την πολύ ξεχωριστή Savvina ,με τις απίστευτες ιδέες και λύσεις για όλες μας.
Την καταπληκτική Raven με τα υπέροχα κείμενα της, τη γλυκιά μου Σταλαγματιά (Λουλούδι της κανέλας), την Νυχτερινή Πένα , τον ανατρεπτικό και ευφυέστατο Mahler76 , τον πολύ πολύ αγαπημένο μου Άνεμο που τόσα βράδια είπαμε τόσα πολλά και ποτέ δεν καταλήξαμε κάπου. Ή μάλλον καταλήξαμε στο γεγονός πως είμαστε το πιο ηλίθιο ζώδιο .
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον τόσο ερωτικό Protoplasto ,που με τα γεμάτα ερωτισμό κείμενα του μας κάνει να ερωτευόμαστε κάθε μέρα και περισσότερο.
Δεν μπορώ να μην ευχαριστήσω τον Μάγο Μέρλιν μου στον οποίο έχω ξεχωριστή αδυναμία και δηλώνω δημόσια αθεράπευτα ερωτευμένη με τη μαγεία των κειμένων του.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην καλύτερη Συμμορία που υπάρχει στον κόσμο μας.
Αστρο - Συμμορίτες είστε μοναδικοί και το ξέρετε ,απλά σας ευχαριστώ που υπάρχετε.
Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον GiGaga Kouni Beli ,την τρομερή και πανέξυπνη Tsaousa με τα δυναμικά της κείμενα . Απλά απίστευτη.
Για το τέλος άφησα μερικούς ανθρώπους που έχω μαζί τους πιο προσωπική σχέση . Είναι η αγαπημένη μου Ερωτευμένη Σχιζοφρενής ,την οποία έχω συμβουλευτεί πριν δημοσιεύσω κείμενο μου, την καλή μου Crystal , με τις μουσικές της επιρροές, τις σοφές της παραινέσεις να διαβάζω περισσότερο ,για να γράφω καλύτερα ,τον αγαπημένο φίλο Taz ,συνοδοιπόρο στα μουσικά μας ταξίδια, την Dina με την αμέριστη βοήθεια της , το λατρεμένο μου Sykaki ...(ξέρεις εσύ γιατί ), την Νεράιδα της βροχής και όλων των αισθήσεων μαζί ,σημαντικές οι συζητήσεις μας και μου λείπουν να το ξέρεις. Και για το τέλος ένα ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου στην μία και μοναδική Madame de la Luna . Όταν είδα σχόλιο της στην πρώτη μου ανάρτηση βούρκωσα. Φυσικά τα λόγια είναι καμιά φορά λίγα για να την περιγράψω , ξέρει πολύ καλά την εκτίμηση που τρέφω στο πρόσωπο της και είμαι σίγουρη πως η φιλία μας θα παραμείνει για πολύ καιρό ακόμα.
Είμαι σίγουρη πως ξέχασα κάποιους . Δεν το κάνω εσκεμμένα και ζητώ συγγνώμη.
Για μένα είστε ξεχωριστοί όλοι και χαίρομαι που έχω την καλύτερη παρέα ,έστω και μέσα από ένα κομπιούτερ.
Πολλές φορές πήρα την απόφαση να μην ξαναγράψω , κάτι με κράτησε πίσω ,για πόσο όμως δεν γνωρίζω.
Κι αυτή η έμπνευση δεν έρχεται όταν τη θέλεις ,σωστά?
Πάντα θα υπάρχει η μουσική που θα με βγάζει από δύσκολες καταστάσεις και θα με κάνει να γράφω . Η λύτρωση έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις.
Και υπόσχομαι να έχω τα μάτια μου ανοιχτά πιο συχνά για να καταλαβαίνω" αυτό ακριβώς που δεν είχα καταλάβει ".

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τον υπέροχο χρόνο που πέρασα μαζί σας και την τιμή που μου κάνατε να είστε εδώ.