Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Happy easter (λέμε τώρα)


Περίεργο δεκαπενθήμερο αυτό που διανύνουμε και δεν έχω συμβουλευφθεί και τους αγαπημένους Αστρο-Συμμορίτες τώρα τελευταία.
Δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα .
Αγόρασα και πατίνια για να κυνηγάω το χρόνο, αλλά φευ!!
Run Venus run ή αλλιώς τρεχάτε ποδαράκια μου μη σας χέσει ο απαυτός μου.
Είπα κι εγώ να αποκτήσω την εμπειρία της εργασίας και δεν σκέφτηκα πως όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ,ένα πνεύμα εκεί ψηλά ξεκαρδίζεται στα γέλια.
Έτσι λοιπόν το μόνο που κάνω όταν επιστρέφω στο σπίτι είναι να κοιμάμαι.
Συγκεκριμένα με τόση κούραση που νοιώθω ,εύχομαι να πέσω σε χειμέρια ή εαρινή ,ή ό,τι άλλο τέλος πάντων που να θυμίζει ΥΠΝΟ!!!!
Εβδομάδα των Παθών αυτή που ξεκίνησε και σκέφτηκα ως καλή χριστιανή να ξελαφρώσω λίγο τον Ιησού από το βαρύ φορτίο του Σταυρού ...αλλά ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ.!!!
Αυτός ο Γολγοθάς είναι ατέλειωτος και δεν βλέπω να ξανοίγει κάπως το βαθύ σκοτάδι στο τούνελ.
Στο ένα χέρι ο κουραμπιές ,στο άλλο το κόκκινο αυγό.
Πότε είχαμε Χριστούγεννα ,πότε ήρθε Πάσχα ούτε που πήρα χαμπάρι.
Χάθηκα από όλους και όλα ,άλλαξα ωράρια και συνήθειες.
After midnight τα βλέπεις αλλιώς όλα.
Ευελπιστώ στην δική μου Ανάσταση αυτό το Πάσχα για να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους.
Δεν ξέρω πότε θα ξαναγράψω ,θα προσπαθήσω όμως να είμαι πιο συνεπής στις επισκέψεις μου στα blogάκια σας.
Δεν το κάνω επίτηδες ,αλλά πραγματικά δεν προλαβαίνω.
Απίστευτη κούραση και λίγη η ξεκούραση.
Να ευχηθώ σε όλους να έχετε ένα όμορφο Πάσχα,ψυχική και σωματική Ανάσταση και αν δεν έχετε αυγά να τσουγκρίσετε ,τότε τσουγκρίστε οτιδήποτε ακατοίκητο μυαλό σας ενοχλεί .
Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ αλάνια μου.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ να έχουμε όλοι.

Φ Ι Λ Α Κ Ι Α!!!!!

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Κυκλική πορεία.



Νυχτώνει ... Χειμώνας.
Χαράζει... και σε δροσίζει η αύρα της Άνοιξης.
Ξημερώνει για τα καλά και σε ζεσταίνει ένα μακρύ Καλοκαίρι.
Στη δύση του ήλιου ένα γλυκό Φθινόπωρο.

Όλα ένας κύκλος.
Από εκεί που ξεκινάνε ,εκεί τερματίζουν.
Καποιο χέρι χάραξε με έναν διαβήτη το σημείο μηδέν και όσο θέλει το προχωράει.
Δεν διαλέγουμε εμείς το μέγεθος του σχήματος που μοιραία ανήκουμε.
Για κάποιους είναι μεγαλύτερος ,για άλλους συντομεύει και κλείνει απότομα.
Όμορφο σχήμα ,ζεστό , σίγουρο μπορεί και δεσμευτικό .


"Γραμμές πάντα καμπύλες..ευθείες μόνο στο χαρτί."

Έτσι πάει αν το καλοσκεφτείς.
Χαράζεις κυκλικές πορείες χωρίς να το καταλαβαίνεις,νομίζεις πως κλείνεις τον έναν και δεν θα ξανανοίξει ,αλλά με κάποιο τρόπο όλα γυρνάνε στην αρχή.
Το παρελθόν που μπλέκεται στο τώρα ,το μέλλον που γυρίζει πίσω να συναντήσει τα παλιά...κι όλα πάλι από την αρχή.
Δύσκολο να ξεφύγεις;
Χμμμ!! Αν έχεις πείσμα ,μπορείς ,αν έχεις φαντασία τα καταφέρνεις.
Μέχρι πότε ;
Κάπως ,κάπου , τυχαία ή σκόπιμα θα σε φέρει πάλι εκεί που άρχισαν όλα.

Όσο κι αν κοιτάς ευθεία ,όσο και να μη θέλεις να δεθείς ,κάτι σε γυρνάει στα σίγουρα ,στα γνώριμα.

Θυμήθηκα ένα σχόλιο ενός φίλου μου κάποτε :
" Όλο καμπύλες είσαι ,σαν μαξιλαράκι ,αν πέσει κάποιος πάνω σου δεν θα χτυπήσει,θα πέσει στα μαλακά"


Τότε με παραξένεψε ,ίσως και να είχα θυμώσει.
Τώρα το ερμηνεύω αλλιώς και χαμογελάω.
Είχε πολύ δίκιο.

Οι γωνίες είναι επικίνδυνες ,μπορεί να σε πονέσουν ,ακόμα και στις ευθείες δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις.
Τις διαβαίνεις όμως και ας μην σε νοιάζει.
Στο τέλος τέλος γιατί θα πρέπει να τα γνωρίζουμε όλα;
Ας υπάρχει και λίγο αγωνία σε αυτό το ταξίδι μέχρι να κλείσει ο δικός μας κύκλος.
Δεν θέλω να μάθω πότε ο υπέρκοσμος συμπαντικός "διαβήτης" ,πάρει την απόφαση να κλείσει τον δικό μου κύκλο.
Προτιμώ την άγνοια ,όπως τα μικρά παιδιά ...άγνοια κινδύνου και περέργεια για το αύριο.

Κι αν αυτή η περιέργεια δεν μου βγει σε καλό;
Ας μην το μάθω ποτέ.
Θα ζήσω στο "σκοτάδι".
Έτσι κι αλλιώς ακόμα Χειμώνα έχουμε...








Iggy Pop και Passenger

Να έχετε ένα πανέμορφο Σαββατοκύριακο.

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Magnificent!!!!!!!


Δεν ξέρω τι φταίει.....


Ο ήλιος που όσο πάει γίνεται πιο ζεστός και θέλω συνέχεια να με αγκαλιάζει;
..... Ή μήπως η μέρα που μεγάλωσε και δεν θέλω να μαζεύομαι στο σπίτι;;;

... Σίγουρα δεν φταίει η παρέα ,που όλο μεγαλώνει και γίνεται καλύτερη....

Και δεν ρίχνω καμιά ευθύνη στο πλανητικό σύμπαν που όσο και να καυγαδίζει ,εμάς μας προκαλεί μεγαλύτερη ευφορία...

...Τελικά είναι χρήσιμο να γνωρίζεις ανθρώπους που σου μεταδίδουν θετική ενέργεια ,αφιερώνοντας σου ένα τραγούδι ,λέγοντάς σου μια ζεστή ΚΑΛΗΜΕΡΑ ,ή απλά να σου χαρίζουν ένα χαμόγελο και είκοσι πολύτιμα λεπτά από τη ζωή τους για να πεις αυτό που σε απασχολεί.

Πριν αρχίσουν οι αλλεργίες που ακολουθούν την πιο όμορφη εποχή του χρόνου ,σκέφτομαι πολύ σοβαρά να μην αντισταθώ στις κατακόκκινες φράουλες ,που θέλουν να αναμειχθούν στα αμέτρητα παγάκια ,με μία δόση αλκοόλ ,καταλήγοντας στο ανάλογο ποτήρι με σκοπό την ψυχική μου ανάταση!!!

Δεν ξέρω τι φταίει τελικά.
Μάλλον αυτός ο περίεργος ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΣ με τις περίεργες μουσικές του ,έκανε τη ζημιά.

Δυο τραγουδάκια αφιερωμένα εξαιρετικά στην πιο ζεστή και φιλική φωνή που άκουσα τον τελευταίο καιρό!

( Η ευτυχία υπάρχει φίλε μου , δεν είναι απλά μερικές στιγμές. Και ξέρεις πόσο επίμονη γίνομαι όταν πιστεύω κάτι.)





Και δεν βγάζω από το μυαλό μου το στίχο που σιγοτραγουδούσες ένα βράδυ...


Only love can leave a such as mark!!!!!


Έτσι είναι ...ευτυχώς .