Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Lost on You


On You...

With You...

Always...You....




Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Take me somewhere nice...

Κάθε βράδυ η ίδια διαδρομή, μέσα από πλατείες και στενά.
Κάθε βράδυ αντιμέτωπη με το αναπόφευκτο.
Με το πεπρωμένο σου. 
Με τον περίπλοκο εαυτό σου!
Καμμία σιγουριά ,καμμία ρουτίνα ,όλα διαφορετικά ,όλα λουσμένα από σκοτάδι ,χωρίς ίχνος φόβου.
Δέκα ,είκοσι ,λεπτά ,τσιγάρο αναμμένο και βήματα βαριά,νωχελικά.
Μελωδίες ανάκατες ,ελληνικές ,ξένες  ,κουβέντες της παρέας ,κωδικοποιημένες συζητήσεις  και γέλια με μια ματιά μόνο.
Κι η μουσική εκεί ....να συντροφεύει κι ας ξεμακραίνεις.
Τι δύναμη που έχει αυτό το άυλο συναίσθημα ,να σε πηγαίνει όπου εσύ του πεις. 
Σε μέρη που δεν τα φτάνεις ,σε ανθρώπους που δεν θα δεις,
Aκαταμάχητος ο πρώτος στίχος, σε μπλέκει στην αγάπη ,ο δεύτερος σε πλημμυρίζει νοσταλγία ,το ρεφραίν του σε βουρκώνει ,το τέλος του να σε πεισμώνει.Κι όλο μαζί μια λύτρωση!
Και μια ευχή.... 
Ας ήταν να σε αντάμωνα σε κάθε νότα ,σε κάθε τίτλο ,σε κάθε επόμενη μουσική που θα διαλέξω.
Τόσο μακριά σου...μα.... άκου πως μας ενώνει.
Κι αναρωτιέμαι το ίδιο κάθε νύχτα :
Αν άραγε άξιζε το ρίσκο η Στέλλα , μια οποιαδήποτε Στέλλα ,μια τυχαία Στέλλα ,που πήρε, πηγαίνοντας ολόισια στο θάνατο.
Το άξιζε αλήθεια ο Μίλτος της; ΄
Ένας τυχαίος Μίλτος,ο κάθε Μίλτος που τόσο πολύ σου μοιάζει;