Σχεδόν δεν θυμάμαι πολλά από αυτά που λέγαμε ,εκείνο το βράδυ που όλα είχαν παραδοθεί στη γλύκα του κόκκινου κρασιού ,στην μουσική μου που μετά βίας ανεχόσουνα ,στην κουβέντα που απ'αλλού ξεκίνησε και αλλού την πήγαμε...,
Αλλά κάπως έτσι δεν γίνεται όταν η ώρα το επιτρέπει;
Πύρ-οινη μαγεία ,σταγόνα που θες να γευτείς ,στα χείλη που θες να δαγκώσεις ...κι αναρωτιέσαι: "Θα πονέσει;"
Μα ο πόνος καρδιά μου έχει ένταση ,αλλά δεν έχει διάρκεια.
Στο είπα πως θα γράψω . Και δεν ήταν απειλή φίλε Evil.
Μέρες βινυλίου και νύχτες... ραδιο-φονικές .
Με γύρισες πολύ πίσω ,σε κείνη την απίστευτα ξένοιαστη δεκαετία ,που όλα τα ζούσαμε στην ώρα τους.
Τέλη του '80 ,αρχές του '90 ,ξενυχτούσαμε με τους πειρατές των ερτζιανών , περιμένοντας να κοιμηθούν όλοι στο σπίτι ,με ακουστικά στα αυτιά ,σιγά, να μην ξυπνήσει κάποιος και αρχίσει το κήρυγμα ...and the night just began.
Αφιερώσεις ,προτιμήσεις ,φωνές για όνειρα και λίγο πριν χαράξει ένα ακόμα μουσικό ταξίδι μας χάριζε ανάλαφρα όνειρα.
Αργότερα ,πριν την ενηλικίωση φίλε Evil ,στα ίδια μαγαζιά που δεν έτυχε να συναντηθούμε ποτέ, rock παρέες ,το πρώτο (επιτρεπόμενο αλκοόλ),μετά τον απογευματινό καλύτερο καφέ της πιο αγαπημένης πλατείας !
Σ'αυτή την πόλη που μεγάλωσα και που εσύ συνεχίζεις να μένεις ,τις μουσικές τις ακούγαμε δυνατά.
Κι άσε τους γείτονες να κράζουν.
Πόσο πίσω με ταξίδεψες αυτές τις Κυριακές .
Όσο κι αν πλήττω ,όπως χαρακτηριστικά λέει η αγαπημένη μου Coula,οι Κυριακές πλέον απέκτησαν άλλη διάσταση.
Και φταις εσύ γι'αυτό. Καθαρματένιε μάγειρα.
Συγκεντρωμένη όλη η αφρόκρεμα των blogger ,χύμα στο κύμα ,χύμα fm (νια νια στο έκλεψα),αλλά και απίστευτες θεματικές εκπομπές.
Δεν μπορώ παρά να σε ευχαριστήσω (όχι δεν είναι διαπόμπευση ,ορκίζομαι) ,για τα υπέροχα ξενύχτια και για την καλύτερη παρέα ever!
Πριν βάλω τελεία (επιτέλους) να επισημάνω πως δεν είναι απεύθυνση αυτό ....(Αμερικλάνε βγάλε την κινέζα από το blender μανάρι μου,δεν σου κλέβω τις ιδέες ,αλήθεια).Μαζί με σένα να πω ένα ευχαριστώ στην nefelokokkugia και να της πω χωρίς φόβο και πάθος πως παραμένω κι εγώ μια αμετανόητη ξανθιά και γκρινιάρα χαζογκόμενα , στον Golden το αστέρι μου ότι θα συνεχίσω να έχω τραγουδάκια εδώ μέσα ,απλά και μόνο να μου γκρινιάζει και τέλος στον ταλαντούχο persea να συνεχίσει να μας εκπλήσσει με τις μουσικές του ανησυχίες.
Σου αφιερώνω ένα τραγούδι από αυτά που δεν ξέρω αν ακούς ,αλλά μπορεί να σε αγγίξει λίγο.
Μην ξεχνάς πως...
"When the music's over
Turn out the lights"
(...κάπου εκεί γύρω θα υπάρχει ένας φίλος να σε ακούσει )