Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

"Για που τό 'βαλες καρδιά μου"




Από νωρίς τα σύννεφα είχαν πυκνώσει. Η καλοκαιρινή μπόρα δεν θα αργούσε να ξεσπάσει. Κι εσύ να ταξιδεύεις με συντροφιά τις αστραπές για να έρθεις κοντά μου.


Κολλημένη στο παράθυρο ,να κοιτάζω τις πρώτες στάλες που έπεφταν, σιγοτραγουδούσα ...”Για που τό'βαλες καρδιά μου μ'ανοιχτά πανιά?”

Μετρούσα τις ώρες που μας χώριζαν ,όσο η βροχή δυνάμωνε και μου φαίνονταν ατέλειωτες.

Πρώτη φορά που μου άρεσε όλο αυτό το μελαγχολικό σκηνικό και ξέρεις γιατί? Θα ήμασταν αγκαλιά και τίποτα δεν θα με φόβιζε.

Οι κεραυνοί είχαν στήσει γιορτή εκεί ψηλά και γω συμμετείχα στη χαρά τους μετρώντας τους χτύπους της καρδιάς μου ,που όσο πήγαιναν και δυνάμωναν από την προσμονή.

Ω!!! τι όμορφο αυτό το καρδιοχτύπι της αγωνίας ! Ακόμα πιο όμορφη η ζεστή σου ματιά που ξεπροβάλλει στο κατώφλι ,τρέχοντας να φυλαχτείς από την καλοκαιρινή βροχούλα.

Τώρα πια δεν φοβάμαι τίποτα, ούτε καν τα άγρια μουρμουρητά του Ουρανού ,του ζηλιάρη αυτού Θεού .

"Μη φοβάσαι " θα μου πεις ,"τώρα είμαι εγώ εδώ"

Και η γιορτή συνεχιζόταν ,μόνο που τώρα είχα κι εγώ τον δικό μου παρτενέρ να με λικνίσει μαγικά σε έναν ερωτικό χορό.


Και η βροχούλα να σκορπίζει γλυκά τις νότες της ,μία μπαλάντα για όλες τις αισθήσεις και παραισθήσεις μας ,ένας θεϊκός ρυθμός,για ανικανοποίητους εραστές !!!!!

Όχι ,αυτή τη φορά δεν θα σε αφήσω να φύγεις. Θα σε κρατήσω εδώ ,μαζί μου ,να με γεμίζεις ασφάλεια ,να με ηρεμείς,να διώχνεις μακριά τους φόβους μου .

Να σε κοιτάω που κοιμάσαι ,να σε φιλώ γλυκά και να διώχνω κάθε κακή σκέψη από πάνω σου.

Να αναρωτιέμαι αν παίρνω μορφή στα όνειρά σου και το χαμόγελο που σχηματίζεται δειλά είναι για μένα.

. Κοντεύει να χαράξει και ξέρω πως έρχεται η ώρα του χωρισμού. Κοιτάζω τις στάλες στο παράθυρο που τώρα μοιάζουν με δάκρυα .


Και σε λίγο θα σου ψιθυρίζω πάλι:

“Για πού το βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά
για ποια πέλαγα ουράνια άστρα μαγικά
για πού το βαλες καρδιά μου μ' ανοιχτά πανιά”


Μέχρι την επόμενη φορά ....που θα σε δω !!!!!!


2 σχόλια:

  1. Γονάτισα και ζήτησα απ' τα θλιμμένα σύννεφα
    να λάμψουν, να ξεσπάσουν με βροχές,
    κι όλη τη νύχτα γίναμε σκυλάκια και ξεδίναμε
    και γλείφαμε ο ένας τ' άλλου τις πληγές

    Μεθούσαμε και πίναμε απ' τα φιλιά που δίναμε
    και σβήναν μία μία οι φωτιές,
    και το πρωί ξυπνήσαμε απ' όνειρο που ζήσαμε
    έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές

    Σηκώθηκα και ήσυχα στα δέντρα προσευχήθηκα
    ν' αντέχουμε στις πιο βαθιές χαρές,
    κι όλη τη νύχτα αφρίζαμε, ποτάμια που γυρίζαμε
    ψηλά στις αρχικές μας τις πηγές

    Ανάβαμε και σβήναμε και πάλι ξαναρχίζαμε
    και γίναν μια των δυο μας οι καρδιές,
    και το πρωί ξυπνήσαμε απ' όνειρο που ζήσαμε
    έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές

    Σηκώθηκα και ήσυχα στα δέντρα προσευχήθηκα
    ν' αντέχουμε στις πιο βαθιές χαρές,
    κι όλη τη νύχτα αφρίζαμε, ποτάμια που γυρίζαμε
    ψηλά στις αρχικές μας τις πηγές

    Ανάβαμε και σβήναμε και πάλι ξαναρχίζαμε
    και γίναν μια των δυο μας οι καρδιές,
    και το πρωί ξυπνήσαμε απ' όνειρο που ζήσαμε
    έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Κρίμα να μην είσαι εδώ
    Τέτοιες μέρες αν με βρουν
    Κρίμα να μην είσαι εδώ
    Να γελάς και να σ’ ακούν
    Μα αυτό που με ξεκάνει
    και μου σταματάει το νου
    Είναι που δεν είσαι
    Που δεν είσαι καν αλλού"

    ΑπάντησηΔιαγραφή