Κυριακή 5 Ιουλίου 2009

Με την άδεια σας.......


Με συντροφιά τον Αγγελάκα και το χάραμα να πλησιάζει, ένοιωσα την ανάγκη να γράψω την πρώτη μου ανάρτηση. Και δεν θα είναι ένα κείμενο βαθυστόχαστο και φιλοσοφημένο.
Θα είναι ένα κείμενο ευχαριστήριο στον άνθρωπο που με "μύησε" στα μυστικά των blogs.
Εγώ θα τον χαρακτήριζα χωρίς κανέναν ενδοιασμό πλέον ως μέντορά μου.

Πριν τον γνωρίσω δεν ήξερα ούτε από blog ,ούτε πως λειτουργούν. Παρακολουθώντας όμως τα δικά του κείμενα και τον τρόπο γραφής του ,μία λέξη μου ήρθε στο μυαλό. Sui generis!!!
Έτσι θα τον χαρακτήριζα και μάλιστα το αποδεικνύει με τα γραφόμενα του και με τις μουσικές του επιλογές.

Όσο διάβαζα τις δικές του "σπίθες" ήταν σαν να ξεκλείδωνε και τα δικά μου μυστικά μονοπάτια του μυαλού και με έκανε να βλέπω τα πράγματα από τελείως διαφορετική οπτική γωνία. ΄'Ετσι μου μπήκε το μικρόβιο να θέλω να εξωτερικεύω κι εγώ τις σκέψεις μου κάπου,να τις χρωματίζω ,να τους αλλάζω τη μορφή και να τις πλαισιώνω με μουσικές που αγαπάω και εικόνες ιδιαίτερες ανάλογα την διάθεσή μου.

Τον ευχαριστώ για την αμέριστη υπομονή του να ασχοληθεί με τις δικές μου ανησυχίες και αδεξιότητες και πράγματι τα λόγια είναι περιττά για κάποιον που θαυμάζω απεριόριστα.

Φίλε thesikaleon το πρώτο μου κείμενο ,έστω και πρόχειρο ,είναι αφιερωμένο σε σένα μαζί με χίλια θαυμαστικά να το συνοδεύουν για την αστείρευτη υπομονή σου και όρεξη.

Το μόνο που θα με κάνει χαρούμενη είναι να δω τις ανατρεπτικές σου σκέψεις να στολίζουν το blog και ας γίνει ένα μικρό ολοκαύτωμα.

Σε ευχαριστώ !!!!!!!

3 σχόλια:

  1. Καταρχήν καλή αρχή! Είναι όμορφο να γράφεις για πράγματα που κουβαλας μέσα σου, που σε καίνε και σε χαράζουν (ανάλογα με τις περιστάσεις). Θα σε διαβάζουμε λοιπόν... Ας αρχίσουν όλα "έτσι γλυκά όπως ξυπνούν οι εραστές". Κι ότι κι αν γίνει, να λες: "σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ".


    ΥΓ: Τhesikaleon, είσαι Πλάσμα. :) Υπεράνω σχολιασμού Πλάσμα.


    Φιλί Venus..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Madame de la Luna, δεν μπορώ να μη σκέφτομαι και δεν μπορώ πλέον όλα αυτά που με καίνε να μην τα αποτυπώνω κάπου. Δεν είναι εύκολα ,δεν είναι ρόδινα ,όμως με αγγίζουν και με σημαδεύουνε.
    Μεγάλη μου τιμή και χαρά να με διαβάζεις εσύ !!!!!! Και αν είναι να χαθώ ας χαθώ πάλι μες στο όνειρο......

    Κι από μένα ένα μεταμεσονύχτιο φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αποτύπωσε την κάθε σκέψη σου και μοιράσου την μαζί μας. Τιμή μας!

    Σε ευχαριστούμε γι' αυτό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή