Έλα να κάτσουμε σε ένα παγκάκι ,αυτή την κρύα νύχτα του Δεκέμβρη να σου πω όσα μικρά και μεγάλα έχω για σένα στο κεφάλι μου
Να με πάρεις αγκαλιά και να με φιλάς μέχρι να μην μπορώ να πάρω ανάσα. Να κρύβομαι στο γέλιο σου.
Να κλέβω το χάδι σου .
Να ζω μόνο για απόψε.
Να κοιτάω τα απρόσωπα ,παγωμένα κτίρια και να νιώθω τυχερή για τη ζεστασιά που μου χαρίζεις .
Να χορέψουμε με τα αγαπημένα μας τραγούδια..
Για να νιώσω ζωντανή.
Να, να, να, να....
Ένα κουβάρι από ανικανοποίητα αυτή η λέξη.
Να βάλω να παίζουν όλες τις μελωδίες που μου έμαθες να ακούω.
Κι αν μου αναλογούσε μόνο μια ευχή,αυτή θα ήταν να με αγαπήσεις για αυτό που είμαι.
Το ξέρω πως δεν είμαι ιδανική για σένα Ελαττώματα ,ανασφάλειες , ιδιοτροπία ...σωστό βουνό !
Κάνε με να τα ξεχάσω.
Να ξεχάσω τα προβλήματα μου. Να ξεχάσω πως περνάνε τα χρόνια.
Ναι είναι πολλά αυτά που σου ζητάω ,το ξέρω ...
Μα είσαι Εσύ αυτό που θέλω και ξέρω πως με ακούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.