The time is now!!!!

Ήγγικεν η ώρα...

Τι έμεινε πια; ένας μήνας πάνω κάτω .

Τα κουβαδάκια μας και σ'άλλη παραλία.

Εκεί πλάι στο κυματάκι ,να ακούγεται που σκάει (φλιτς φλιτς) ,με τον ήλιο σαν φωτοστέφανο ,να καίει και να τσουρουφλίζει ,αλλά ποιος νοιάζεται...

Με την γνωστή  χειμωνιάτικη κομπανία (συνάδελφοι) και τις απαραίτητες προσθαφαιρέσεις ,(καλό ή κακό θα φανεί τον Σεπτέμβριο) ,αλλά είπαμε who cares?

Εμείς να είμαστε καλά , οι εργοδότες μας επίσης ,αφού μας εξασφάλισαν τρίμηνη εργασία ...

Που ;;;

Δεν έχει καμμία, μα καμμία σημασία αν θα βλέπουμε το απέραντο γαλάζιο με το τηλεσκόπιο.

Μια essence αλμύρας θα την έχουμε στα ρουθούνια μας.

Μετράμε αντίστροφα τις 40 μέρες περίπου που έμειναν ,κι έπειτα ποιος μας πιάνει....

Πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία.

Προς το παρόν παλεύω με το ανοιξιάτικο συνάχι μου,  αναναιώνω τα καλοκαιρινά κι επανέρχομαι δριμύτερη.

Φιλιά σε όλους σας!!!!!!!