Τα χρώματα της δύσης απλώθηκαν και και δεν είμαι σε κάποιο νησί να τα απολαύσω όσο θα 'θελα!
Στη βουή της πόλης ,καθισμένη στη βεράντα με το ράδιο συντροφιά,κοιτάω στο δρόμο με τα ατέλειωτα αυτοκίνητα ,που όλο κάπου πάνε ,κάνοντας τα δικά μου σενάρια,για τον προορισμό τους.
Και τρέχουν ,άραγε να φτάσουν που?
Σηκώνω το βλέμμα μου ψηλά να κλέψω λίγη ουράνια μαγεία και συνδυασμό χρωμάτων και παρατηρώ ένα σμήνος πουλιών να πετάνε ψηλά σε απόλυτη σειρά Δεν ξεφεύγει κανένα,ακολουθώντας πιστά και υπάκουα τον αρχηγό τους. Σαν καλοί στρατιώτες.
Άθελα μου χαμογελάω και σκέφτομαι πως μπαίνει ο χειμώνας.
Ζηλέυω αυτούς τους ελεύεθρους ταξιδιώτες ,που μπορούν και φεύγουν μακριά μας κάθε φθινόπωρο.
Ζηλέυω που μπορούν να είναι εκεί πάνω ,να παίζουν μέσα στα σύννεφα,να κοιτάνε εμάς τους μίζερους από ψηλά και να μην μένουν στάσιμα.
Μακριά από μικροπρέπειες της καθημερινότητας,γκρίνιες και εγωισμούς.
Η απόλυτη ελευθερία !!!!
Πόσο θα ήθελα έστω μια φορά να μπορούσα να πετάξω. Να δω τον κόσμο....αλλιώς.
Χωρίς κακία,μόνο με χαμόγελο . Και να μην ακούω τίποτα.Να αισθάνομαι τον αέρα να μου χαϊδέυει τα μαλλιά ,το πρόσωπο ,κι εγώ να φεύγω όλο και πιο πάνω.
Να μπορούσα να ταξίδευα μαζί τους σε άλλες χώρες ,να γνωρίσω άλλους ανθρώπους ,μια άλλη ματιά στα πράγματα.
Κοιτάζω πάλι στο δρόμο και μου φαίνονται όλα άχρωμα. μία φασαρία που μου προκαλεί άγχος ,λες και κάτι πρέπει να προλάβουν. Το χρόνο ίσως?
Μα αυτός δεν υπάρχει. Εμείς προσπαθούμε να τον ορίσουμε και όταν δεν μας φτάνει ,του θυμώνουμε.
Κάνω μια ευχή ,στο επόμενο ταξίδι τους να με πάρουν μαζί τους.
Μέχρι τότε θα τα κοιτάω από εδώ ..χαμηλά και όσο θα φτάνει το βλέμμα μου θα τα ακολουθώ.
Μέχρι την επόμενη Άνοιξη θα ονειρεύομαι και δεν θα σταματήσω να ψιθυρίζω τους αγαπημένους στίχους του Ζερβουδάκη :" Άσε τη γη για τους πολλούς και πέτα εδώ κοντά μου"
Ή απόλυτη ελευθερία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα άνοιξε τα φτεράκια σου και πάμε..
Κι εμείς μπορούμε να πετάξουμε..
Ω ναι.. Ένα ποτήρι κόκκινο κρασί φέρνει τόση εφορία (δεν εννοώ τη ΣΔΟΕ) :)
Καληνύχτα..
Πέτα.
Ακόμα κι έτσι πετάς με τη σκέψη.. Ξέρεις πόσες φορές έχω ονειρευτεί ξύπνια να βρίσκομαι στον ουρανό και να νιώθω την αίσθηση των σύννεφων; Στο μυαλό μου και μόνο που το φέρνω νιώθω ελεύθερη! Μακάρι να μην μας περιόριζε αυτός ο χρόνος. Εμείς φταίμε όμως, και να βιαστεις πάλι εδώ θα καταλήξεις.. Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χρειάζεται να είσαι στον ουρανό για να νιώθεις την απόλυτη ελευθερία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΨάξε βαθιά μέσα σου και θα βρείς το μαγικο κουμπάκι καλή μου!
Σε φιλω!
jacki μου ,αν ήξερες πόσο θα ήθελα να πετάξω μακριά ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ποτήρι κρασί θα το πιούμε σύντομα μαζί έτσι?
Φιλάκια καλή μου!!!!!
Συννεφούλα μου ,κοιμάμαι και ονειρεύομαι ένα πράγμα μόνο...και δεν θέλω να ξυπνήσω ,ποτέ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ χρόνος πιστεύω πως δεν ήταν ποτέ σύμμαχος μου.
Ονειρεμένα φιλιά για σένα ...
next_day ,καμμιά φορά η φυγή είναι η λύση. Όταν νοιώθω πως πνίγομαι ,τότε ναι, ήθελα να "πετάω"
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά για σένα
Το βλέπω συχνά στον ύπνο μου αυτό από παιδί. Έστω και σαν όνειρο, μου φτιάχνει το κέφι. Απίστευτη αίσθηση ελευθερίας. Να πετάς, έστω και χωρίς φτερά. Θα βρεις εσύ τον τρόπο. Φιλί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν με αφήνουν τα όρια αυτού του κόσμου να πετάξω εκεί που θέλω. Όμως μέσα από εδώ μπορώ ,έτσι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλα΄Κυρά μου ,μου φόρεσες γλυκό χαμόγελο
Η ελευθερία! Νομίζουμε πως την έχουμε και ποτε δν την κατακτάμε... Μια ψευδαίσθηση ελευθερίας ζούμε πάντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο! Οι ιπτάμενοι φίλοι μας είναι αυτοί που βιώνουν την ελευθερία και την ξενοιασιά...
Κι εγώ θα ήθελα να ήμουν σε κάποιο σμήνος εκει πάνω. Ως τότε όμως ας πετάξουμε στην ελευθερία των σκέψεων...
Καλώς σε βρήκα
;)
Libertas καλώς ήρθες . Με τόσο "ελεύθερο " όνομα ,τίποτα δεν είναι ικανό να φυλακίσει τις σκέψεις σου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα να ΄εχεις.
Και ποιος δεν τα ζηλεύει αγαπητή μου τα πουλιά αγαπάν τόσο την ελευθερία……. άκου κάτι.. στο σπίτι του παππού μου ερχόταν ένα πουλάκι από αυτά που κελαηδούν όμορφα και το έπιασε το έβαλε σε κλουβί η μάμα του πουλιού ερχόταν κάθε μέρα να του δώσει τροφή, ώμος μαζί με την τροφή το φαρμάκωνε μέχρι που το σκότωσε, για να μην ζει σίγουρα φυλακισμένο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορούμε να πετάξουμε και μεις. Νοερά, αλλά μπορούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
nobi-z-vp ,συγκλονιστική ιστορία!!!. Τελικά σκέφτομαι πως την έχουμε παρεξηγήσει την έννοια "ελευθερία". Είναι πολύ πιο σημαντική από όσο φανταζόμαστε. Εγώ έχω στη βεράντα μου ένα ζευγάρι δεκαοχτούρες. Τα ζηλέυω ακόμα που είναι τόσο αγαπημένα και τόσο ,μα τόσο μαζί σε όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά πολλά φιλιά.
Κίτσο μου εσύ φροντίζεις να πετάς και να μας παρασέρνεις με τις όμορφες αναρτήσεις σου. Πραγματικά ταξιδιάρικες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί γλυκό για σένα.
Είναι ωραία τα σύννεφα, αλλά κι εκεί θα είναι μελαγχολικά εάν τα φτερά δεν είναι συνεχώς γερά και ακούραστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Αφροδίτη (venus).
Για σένα και μόνο:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=MrnnvElQzjQ
Όλα γυρίζουν, ξαναγυρίζουν
λιώνουν τελειώνουν
και ξαναρχίζουν...
.....
.....
Να φεύγεις, να φεύγεις, να φεύγεις
ν' ακολουθείς τις φωνές...
Είναι τεράστια ειρωνία. Κοιτάζω το καναρίνι μου στο κλουβί και σκέφτομαι, "εσύ έχεις φτερά να πετάξεις αλλα εισαι φυλακισμένο. Εγω δεν έχω κάγκελα να με συγκρατούν μα δεν έχω φτερά."
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν πάντα τα φτερά της φαντασίας. Μπορεί να μην νιώθεις τον άνεμο αλλά σίγουρα κάνεις μαγικά ταξίδια.
Να σαι καλά. Φιλάκια.
καλησπερα και εγω ειαμι της αποψης πως η σκεψη μπορει να σου δωσει φτερα και να πας ακομα πιο ψηλα
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι ομορφο συναισθημα ολοι το κανουμε να αφηνουμε τον εαυτο μας να πεταξει
φιλακι
Αστρο -Συμμορίτες μου μακάρι να μπορούσα να δοκιμάσω και να σου έλεγα αν είναι μελαγχολικά ή όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αφού αυτό δεν γίνεται,θα χάνομαι μαζί τους νοερά!!
Ένα όμορφο βράδυ να ευχηθώ στην καλύτερη Συμμορία!!!!
thesikaleon ,βρήκες στόχο ακόμα μια φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παρακάτω στιχάκια για σένα ....
"Εγώ στα όνειρά μου πετάω
Γι’ αυτό στη γη ποτέ δεν πατάω
Δεν ακουμπάω, πετάω"
(Έστω και στα όνειρα)
Estella μου ,ποτέ δεν αγόρασα κλουβί με καναρίνια ή παπαγαλάκια ,ή οτιδήποτε άλλο που να θυμίζει φυλακή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην ξεχνάς πως υπάρχουν και κάγκελα που μας κρατάνε εγκλωβισμένους ,χωρίς απαραίτητα να είναι σιδερένια.
Σε φιλώ γλυκά
Skouliki μου ,ευτυχώς που το μυαλό δεν φυλακίζεται ακόμα και στο πιο σκοτεινό κελί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δική μου σκέψη ,απλά είναι ασυμμάζευτη:)
Φιλάκια πολλά!!!!!!