Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2009

"Φυσικό botoxάκι μου.."

Ξέρουμε πολύ καλά το πολύ βολικό ρητό "Τα καλά κορίτσια πάνε στον παράδεισο,τα κακά πάνε παντού.."
Επίσης τα κακά κοριτσάκια πάνε και παντρεύονται και κάνουν και οικογένεια,μεγαλώνουν τους απόγονους και μια ωραία πρωία χηρεύουνε.
Δυστυχώς υπάρχει και αυτή η εξέλιξη στην ιστορία. Και καλά να είσαι σε ηλικία που πρέπει να μαυροντυθείς και περιμένεις το Χάρο να σε πάει κοντά στο έταιρο ήμισυ.
Αν είσαι νέα με τσαγανό ,ωραία ,νοιώθεις επιθυμητή ,μπορείς να κλειστείς και να πενθείς το μακαρίτη αιώνια? Όχι βέβαια.!
Γιατί το αίμα βράζει μέσα σου και τέτοια ηφαιστειακή ενέργεια που σε χαρακτηρίζει ,είναι κρίμα να πάει να συναντήσει τον Άγιο Πέτρο.
Έτσι αποφασίζεις να βγάλεις τις πλερέζες (πολλά είναι τρία χρόνια ,ο μεταστάντας δε γυρίζει πίσω που να παρακαλάς όλο το Δωδεκάθεο),να νοιώσεις γυναίκα και να καλωσορίσεις επιτέλους την νέα Άνοιξη που έρχεται. Μία ερωτική Άνοιξη ,που σίγουρα ήταν εκεί ,αλλά εσύ δεν την έβλεπες. Περίμενε υπομονετικά να ανοίξεις τα παράθυρα της ψυχής σου να μπει ο Ήλιος επιτέλους να φωτίσει τα πάντα.
Και τι σύμπτωση , η Άνοιξη να έρχεται γελαστή ,μέσα από δυό πανέμορφα μελιά μάτια, ένα νεανικό πρόσωπο ,ένα γεροδεμένο κορμί ,έτοιμο να σε σφίξει στην αγκαλιά του και να ξεχάσεις πως υπήρχες πριν από αυτό. Είναι αναζωγονητική η σχέση με διαφορά ηλικίας.
Το είδα στο πρόσωπο αγαπημένης ατυχήσασας φίλης. Είδα να την περιποιείται ,να την προσέχει , να της μιλάει γλυκά, να ξαναγίνεται έφηβη.
Ένα φυσικό botox με άλλα λόγια. Ούτε ρυτίδες, ούτε παραπανίσια κιλά,ούτε άκρα απεριποίητα,ούτε συντηρητικό ντύσιμο.
Όλα καινούρια ,όλα λαμπερά , όλα ..απλά αλλιώς. Και σκέφτεσαι δίκαια ,μα που ήταν κρυμμένη αυτή η θυληκότητα?
Κάτω από τα μαύρα .που αλλού? Ποτέ δε φανταζόμουνα πως θα βρει τη μαγική συνταγή ένας Άδωνις ,να ρίξει φως στο έρεβος που ήταν κλεισμένη η φίλη μου. Να τη βλέπω μέρα με τη μέρα να μεταμορφώνεται σαν την πεταλούδα ,να γελάει ,να αγαπάει με πάθος να ΑΝΘΙΖΕΙ ,στην κυριολεξία.
Που την έβρισκε τόσο όρεξη για εκδρομές ? Για ξενύχτια? Για ατέλειωτο shopping? Κι εγώ να παρατηρώ τις ριζικές αλλαγές και να χαίρομαι .
Αχ!!!ευλογημένα πιπινάκια όλου του κόσμου ,δεν είναι τυχαία η έλευσή σας στον μελαγχολικό μας βαρετό σκηνικό.
Ήρθατε να μας βγάλετε από πολλά υπαρξιακά αδιέξοδα με ένα μόνο σκοπό . Να ξαναγγενηθούμε. Ευλογημένα πιπινάκια ,μη σταματήστε ποτέ το θεάρεστο έργο σας.
Χάρη σε σας θα κλείσουν τα ινστιτούτα ομορφιάς , οι ενεσούλες κολλαγόνου θα λιγοστέψουν και τα χαμόγελα θα πληθύνουν.
Θα πίνω στην υγειά σας και θα σας αφιερώνω τραγουδάκια με βαθύτερο νόημα, γιατί σκορπίζετε ευτυχία και μάλιστα χωρίς να ζητάτε ανταλλάγματα.
Ευλογημένα πιπινάκια , ευλογημένοι ¨παραβάτες" αυτού του παράλογου σύμπαντος .... ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!!



6 σχόλια:

  1. Ε ναι.. ένα δωρεάν μποτοξάκι να μην το πάρει η χηρεύσασα φίλη σου;

    Εγώ είμαι το άκρως αντίθετο.. Μπορώ να κλαίω χρόνια... για κάποιον που έφυγε (αν το μεταφράσεις σωστά σημαίνει ότι είμαι μεγάλος βλάκας.. αλλά δεν έχει να κάνει). Και δεν εννοώ μόνο κάποιον που πέθανε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. jacki μου ,όσο και να κλαίμε (γιατί κι εγώ τα ίδια κάνω) ορισμένα πράγματα τελειώνουν οριστικά. Από την άλλη γιατί να μην είμαστε ανοιχτοί σε ό,τι καινούριο έρχεται? Η ζωή συνεχίζεται με όποιο κόστος και απώλεια.

    Φιλιά καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ καλή ανάλυση. Γέλασα, προβληματίστηκα, αναρωτήθηκα.

    ΥΓ Παρεμπιπτόντως, πολύ όμορφα στημένο το μπλογκ σου! Εύγε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλώς ήρθες και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. ¨Οσο για το στήσιμο του μπλογκ ,ένας έιναι ο υπεύθυνος "εμπρηστής" που δεν ξέρω πως να του το ανταποδώσω.

    Πολλά φιλιά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα σου και σε ευχαριστούμε για το link!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς ήρθατε στο blog μου,εγώ ευχαριστώ .Πολύ καλή η Συμμορία σας και χρήσιμη. Έχω τρελό κόλημα με τα ζώδια και σεις είστε ό,τι πρέπει!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή