Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Keep on dreaming ..........

Επιτέλους μας αποχαιρετά ο "στραβωμένος" Αύγουστος ,που από την πρώτη μέρα του φάνηκε πως θα είναι δυσκοίλιος.

Να έρθει ο Σεπτέμβριος με τις βροχούλες του και τα πρώτα κρύα,τις γλυκιές μελαγχολικές του εικόνες, που μπορεί από τη μία να σε γεμίζει με θλίψη ,αλλά από την άλλη σου δίνει και μία νότα αισιοδοξίας.

Μου αρέσει πολύ που μεγαλώνει η νύχτα ,γιατί κρατάνε τα όνειρα λίγο παραπάνω....

Είπα λοιπόν κι εγώ σαν καλό κορίτσι να μαζέψω το μυαλό μου και να κάνω μια λίστα με δουλειές που έχω να κάνω.Μήπως και καταφέρω να αλλάξω αυτή τη φορά εγώ την κατάσταση.
Έτσι κάθησα κι έγραψα σε ένα χαρτί δέκα πρέπει:


Να μαζέψω τα καλοκαιρινά
Να καθαρίσω τα συρτάρια μου
Να πετάξω άχρηστα πραγματάκια
Να κόψω τα γλυκά
Να αρχίσω να περπατάω περισσότερο
Να βρω χρόνο για φίλες που έχω να δω ένα χρόνο
Να σταματήσω να αγχώνομαι ...γενικά
Να μην είμαι τόσο νευρική με όλους και με όλα
Να μην τεμπελιάζω ....


Τώρα που το σκέφτομαι ,μάλλον θα κάνω αυτό που έκανα πάντα. Θα αυτοδημιουργήσω και δεν θα κάνω τίποτα από τα παραπάνω. Δεν μπορώ τα προγράμματα και τις λίστες.
Σκίζω το χαρτάκι και αποφασίζω απλά πως:

Σε όποιον έλειψα ας ψάξει να με βρει.
Τα περιττά πραγματάκια θα μείνουν στο συρτάρι μου μέχρι την άνοιξη και όσο για το περπάτημα ..άστο καλύτερα.Υπάρχει και το ποδήλατο!

Θα συνεχίσω να τσακίζω τα γλυκάκια μου ,γιατί κερδίζω λίγο από τη γλύκα τους ώστε μερικές φορές να μην είμαι τόσο πικρόχολη.
Μόνο ένα πράγμα θα κάνω με μεγάλη ευχαρίστηση και λίγο μεταμέλεια.

Αύριο 1η του μήνα θα πάρω να πω ένα μεγάλο ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στη μαμά μου ,που τις τελευταίες μέρες της έχω βγάλει την ψυχή με τα ψυχολογικά μου σκαμπανεβάσματα. Κι επειδή δεν μου χρωστάει τίποτα να με ακούει να κλαψουρίζω σαν νήπιο και να απειλώ Θεούς και δαίμονες πως θα πάρω τα μάτια μου να φύγω(να πάω που?) ,θα της πω κι ένα μεγάλο συγγνώμη,για όλα αυτά που κατά καιρούς της χρέωσα.

Γιατί αύριο γιορτάζει η δική μου μαμά αποκλειστικά και η μέρα της ανήκει.
Θα της πω λοιπόν πως δεν πήρα τίποτα καλό από το χαρακτήρα της για να μη την στεναχωρώ ,αλλά την αγαπάω υπερβολικά πολύ, πως παρ'ολα αυτά το ανάποδο πλάσμα που γέννησε είναι ΚΑΛΑ μετά από μέρες και οι συμβουλές της έπιασαν τόπο.
Πως μου λείπει πολύ ,ειδικά το πρωινό μας καφεδάκι ,έστω κι αν ακούσω ξανά και ξανά τις ίδιες ιστορίες από τα παλιά.
Θα της αφιέρωνα το αγαπημένο της ελληνικό τραγούδι που αναφέρει το όνομά της ,αλλά είναι πολύ λίγο.

Ας πάψω να είμαι τεμπέλα για σήμερα και να βγω να διαλέξω ένα όμορφο δώρο για μια λατρεμένη ΜΑΜΑ!!!!!!

Το τραγουδάκι που ακολουθεί το αφιερώνω σε μένα ...για να συνεχίσω να ονειρεύομαι



Υ.Γ θερμή παράκληση .Μη με ξυπνήστε όταν τελειώσει ο Σεπτέμβρης και σβήσει το όνειρο...

4 σχόλια:

  1. Να τη χαίρεσαι τη μανούλα.
    Και είναι εκεί για να σε ακούει ν α κλαψουρίζεις.
    Και θέλει να σε ακούει..
    Και ο πρωινός καφές με τις απίστευτες ιστορίες..
    Αχ πόσο λείπει σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γλυκιά μου jacki σε ευχαριστώ για τις ευχές.

    Μου λείπει πολύ και δεν θα σταματήσω να την λατρεύω κυρίως για την υπομονή της .

    Πολλά φιλιά ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στραβωμένς ο Αύγουστος, ε?
    Έτσι φάνηκε και σε μένα....
    Χρόνια καλά της μαμας σου - εγώ είχα 2
    Αντιγόνες (μαμα και ανηψιά.ανηψιά = εγγονή της μαμάς)
    Άντε να δούμε πως θα 'ναι ο Σεπτέμβρης..

    -μiliokas aka skylos_mayros-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. milioka μου να τις χαίρεσαι . Αντιγόνη κι εσύ? Τραγικές ηρωίδες ,αλλά ΗΡΩΙΔΕΣ . Τουλάχιστον η δική μου μητέρα. Όσο για τον Αύγουστο απλά άπαιχτος και πολύ πολύ δύστροπος.

    Πολλά φιλιά αισιόδοξα αυτή τη φορά

    ΑπάντησηΔιαγραφή